21/12/2014

Doorbraak onderzoek naar lokmiddel bedwantsen

In Canada hebben wetenschappers een belangrijke ontdekking gedaan tijdens hun onderzoek naar betere middelen om bedwantsen aan te trekken en af te vangen. Met deze doorbraak hopen de onderzoekers een effectief en betaalbaar product te kunnen ontwikkelen waarmee bedwantsen met behulp van feromonen gelokt en gevangen kunnen worden. De grootste uitdaging is om een val te ontwikkelen die voor de bedwants aantrekkelijker lijkt dan ons lichaam terwijl we liggen te slapen.

Net als muggen zijn bedwantsen uit op ons bloed. De beten zijn echter veel intenser en de bedwantsen hebben in tegenstelling tot muggen geen stilstaand water nodig om zich te vermenigvuldigen. Dit proces vindt plaats in bijzonder goede schuilplekken in de buurt van ons bed of tussen de naden en kieren van ons bed zelf. Bovendien zijn ze in staat om maandenlang zonder een bloedmaaltijd te overleven. Zo wachten ze geduldig af tot er weer een gastheer aanwezig is.

Geur, warmte en kooldioxide

Uitgebreid onderzoek heeft vroeger al aangetoond dat bedwantsen worden aangetrokken door onze lichaamstemperatuur, warmte en de kooldioxide die we uitademen. Ook weten we dat de uitwerpselen en de huidresten na vervelling van de bedwantsen aantrekkingskracht hebben op bedwantsen. Toch hebben de huidige bedwantsenvallen die met behulp van deze factoren zijn ontwikkeld tot op heden maar een beperkt effect. Er zijn diverse lijmvallen met 'geurtjes' op de markt gebracht en zelfs geavanceerde lijmvallen ontwikkeld die middels stroomvoorziening onze kooldioxide en lichaamstemperatuur imiteren, maar het bleek in weinig gevallen optimaal van dienst te zijn.

Noodzaak

Tijdens de jaren '60, '70 en '80, toen de beestjes veelvuldig opdoken in de westerse wereld, zijn we de uitbraak met succes tegengegaan met het inmiddels verboden heftige bestrijdingsmiddel DDT. Helemaal weg zijn ze nooit geweest, maar het leek lange tijd rustig. De laatste jaren nemen de besmettingen echter in rap tempo weer toe. Dit heeft vermoedelijk te maken met het vele reisverkeer en de toenemende arbeidsmigratie. Ook de verminderde gevoeligheid van de beestjes t.o.v. de huidige toegelaten bestrijdingsmiddelen kan een rol spelen. Ondanks het feit dat bedwantsen nog steeds niet gezien worden als insecten die ziekten overdragen worden ze wel door velen gezien als een potentieel gevaar voor de volksgezondheid. Ze kunnen immers veel huidirritatie, allergische reacties, psychische klachten en paniek veroorzaken.

Opoffering

Gesteund door zowel het maatschappelijk belang ( de angst voor een epidemie heeft de bedwantsen veelvuldig in de politieke agenda's gebracht ) als het commerciëel belang ( het onderzoek is gesponsord door het Canadese bedrijf Contech Enterprises Inc. ) hebben onderzoekers van de Canadese Simon Fraser University diepgaand onderzoek kunnen doen naar de huidresten, de uitwerpselen, het gedrag en de reacties van de bedwants. Van essentieel belang voor het onderzoek was ook de vrijwillige opoffering van onderzoekster Regine Gries die haar arm vijf jaar lang beschikbaar stelde voor de bedwants. "Leuk is anders, maar met de wetenschap dat ik er zoveel mensen mee kan helpen in de toekomst is het zeker waard" was haar reactie.

Resultaat

Vijf jaar en maarliefst 18.000 beten kostte het voordat het 'eureka' moment daar was. Voordat dit gebeurde moest eerst de juiste chemische samenstelling van het bedwantsen-feromoon onderzocht worden. De meeste insecten worden professioneel afgevangen door middel van gesimuleerde feromoonlokstof. Feromonen zijn heimelijke verborgen geuren die veel insecten bezitten en gebruikt worden om onderling te communiceren en de andere sexe te bewegen om te paren. Tot op heden was het bedwants-feromoon nog niet geheel ontrafeld. Dankzij het echtpaar Gries lijkt dit nu gelukt te zijn. In combinatie met het bestanddeel histamine lijkt er nu een uiterst effectief bedwantsferomoon te zijn samengesteld waarmee de bedwantsen worden aangetrokken en direct worden verlamd zodra ze ermee in contact treden. De samenstelling moet nu alleen nog geintegreerd worden in een slimme en effectieve val. Dat is de volgende uitdaging. We zijn er dus nog niet, maar in de wandelgangen van hotels, waar de bedwants veelal een hoofdpijndossier vormt, kan al voorzichtig gefluisterd worden over de mogelijke oplossing van de toekomst.
 
Meer inhoudelijke informatie over het onderzoek leest u hier >.  
 
Bron : The Washington Post

 

 

Lees verder